Leven in twee werelden...
Twee kanten van het leven,
dat ene leven zal ik liever begeven.
Maar er is meer...
gelukkig wel!!!
Maar dan is er die ene kant,
dat rot gevoel dat in me brand.
Waarom moest dit zo gaan?
Het maakte van mijn leven een rot bestaan.
Het is nu alweer een tijdje geleden,
maar het is voor mij nog geen verleden.
zij doet net of het er allemaal niet is geweest,
voor haar is het allang weer feest.
Maar ik zal me altijd rot blijven voelen,
ik begrijp nog steeds niet wat ze hiermee heeft kunnen bedoelen.
Waarom, waarom, waarom...vragen,
Ze blijven mij maar plagen.
Maar in me is er ook een fijn gevoel,
een gevoel wat men met verliefdheid bedoel.
Als er iets is, kan ik heerlijk met hem praten,
over allerlei andere dingen kan ik bij hem mijn mond de vrije loop laten.
Dat geeft wel een beetje moed,
een moed om toch verder te gaan.
die moed...
geeft toch nog waarde aan mijn bestaan.
Mijn vriendin houdt me ook positief,
dan eens live,dan eens per brief.
Altijd weet ze meer weer op te fleuren,
dat geeft in mijn leven de mooie kleuren!
Reacties op dit gedicht
| --nijntje--: | Donderdag, september 28, 2006 15:08 |
| Nienkie: | Donderdag, april 29, 2004 14:15 |
| He lieverd, gaaf dat er nog mensen zijn met wie je zo goed kan praten en die zo'n lieve vriendin voor je willen zijn. Dat maakt het allemaal toch weer een beetje goed, toch? Blijf ervoor vechten, je kan het!! |
|
| Gerrinda: | Maandag, april 19, 2004 16:51 |
| Hey lieverd, Gelukkig is er meer! En thanks dat juist ik de persoon mag zijn die je een beetje blij kn maken! Laat je door haar niet op de kop zitten.. jij bent sterk! d knuffel |
|
| Snowblind: | Maandag, april 19, 2004 12:27 |
| Mooi, en het omschrijft ook een beetje mijn gevoelens soms. Erg mooi gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Peetjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2004 | ||
| Thema's: | ||