gevangen op papier
Kon ik maar
de raadsels van m'n hart vangen op papier
Dan vouwde ik ze tot een bootje,
stuurde ze stroomafwaarts richting vergetelheid
Dan maakte ik er een vliegtuigje van
zodat ze licht dansend op de lucht ver weg zouden drijven
Dan plooide ik ze tot een hoedje
en zette ze op het hoofdje van een kind, dat er probleemloos een feestmuts van zou maken
Kon ik maar
de raadsels van m'n hart vangen op papier
Dan vouwde ik ze tot een bootje,
stuurde ze stroomafwaarts richting vergetelheid
Dan maakte ik er een vliegtuigje van
zodat ze licht dansend op de lucht ver weg zouden drijven
Dan plooide ik ze tot een hoedje
en zette ze op het hoofdje van een kind, dat er probleemloos een feestmuts van zou maken
Kon ik maar
Reacties op dit gedicht
| rembrandt: | Dinsdag, april 20, 2004 17:29 |
| bedankt voor de complimentjes hé (al moet ik eerlijk toegeven dat ik het niet daarvoor doe. maar tzou liegen zijn alsik zei dat ik dit niet aangenaam vind) |
|
| dreamangel: | Maandag, april 19, 2004 17:29 |
| mooi gedicht hoor! snap wat je bedoeld... groetjes dreamangel |
|
| noomepoom: | Maandag, april 19, 2004 16:30 |
| mooi gedicht! | |
| noomepoom: | Maandag, april 19, 2004 16:30 |
| Oorlam: | Maandag, april 19, 2004 14:46 |
| :-) leuk idee! | |
Over dit gedicht
| Auteur: rembrandt | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2004 | ||
| Thema's: | ||