Verdrinkingsdoden
Ogen donker en doordringend
mijn ziel volledig aan je bindend
lichaam plots verstard
maken me verward
Glinster tinkel in
de duisternis van ogen
Twee verdrinkingsdoden
In elkander opgenomen
verstrengeld in hun hart
Zacht wegzinken in de woorden
als rozen zonder doornen
Zoet gesproken tot elkaar
en hier en daar, een lief gebaar
Verdrinken in de ogen
gedragen op de woorden
van twee verdrinkingsdoden
gekluisterd aan elkaar
Ik zie je graag
..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Xanne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2004 | ||
| Thema's: | ||