Voor: Ome Adriaan
Voor: Ome Adriaan
(Cornelia Verhoeven - van 't Verlaat)
Daar lig je dan met gesloten ogen
Stil kijkt je zoon je aan
Maar achter die gesloten ogen
is een nieuwe wereld ontstaan
Je bent aangekomen
boven aan een trap
die staat voor jou leven
Je hebt nu de poort bereikt
en jou is nu een wonder gegeven
Zie de twee reikende handen
die zich zichtbaar maken
in de geopende poort
De hand van jou man
en de hand van jou God
Het leven hier is nu voorbij
Maar daar mag jij nog gelukkig zijn
Nu kan je trots kijken naar jou zoon
Kun je in gedachten een arm om zijn schouders slaan
Nu het verdriet hem zo stil houd
Nu mag je rusten
Nu ben je thuis
Nu ben je bij Sinus
Nu ben je in God zijn huis
*
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, september 01, 2004 15:16 |
| Zo mooi verwoordt en zo'n kracht straalt dit gedicht uit, dat verdriet op de achtergrond vervaagt... liefs van jannie |
|
| Goverdina: | Dinsdag, april 20, 2004 08:35 |
| lieve Jessica Je hebt dit zo mooi weergegeven. Het was een zeer waardig afscheid van een hele lieve vrouw. liefs Goverdina |
|
| maria : | Maandag, april 19, 2004 21:39 |
| met stil respect gelezen prachtig geschreven knuffie en liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jessica de jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2004 | ||
| Thema's: | ||