Zonder iemand,helemaal alleen,
Kijk ik rond en om mij heen,
Sta ik daar nu echt zo voor ?
Ben ik echt zo goor ?
Ik kijk in de spiegel maar wil ni geloven,
Nochtans laat ik mezelf beloven,
Dat het beeld zal veranderen voor het verdwijnt,
Dat het beeld zal verbeteren voor het wegkwijnt,
Het lijden is begonnen maar waar is de grens ?
Ben ik nu nog een volwaardig mens ?
ik heb boulemia gehad...uit schrik voor dik worden werd het steeds erger,alleen viel mij dat niet op. wel mijn vrienden.
op 1 dag zijn al mijn vrienden rond mij kome staan en hebbe ze 1 voor 1 hun gedacht erover gezegd. dit gedicht is daar een reactie op.