Living on a world which gradually walked to his end,
in a world where children fight and people bleed,
laughing for the past and weeping for the future,
I have decided to be an other person,
an insipid vestige of which I was,
nor always laughing, but more quarrelsome than ever.
I will be a fighter, who fight for his rights.
I will be be such as everyone, but then exactly something happier.
A living fighting between living and the world...

* Dit is niet echt als gedicht bedoeld,meer als meningsuiting. Ik 'vecht' bijna elke dag voor men vrijheid en mening, maar probeer als 15-jarige maar eens een rolletje te spelen in deze wereld, of zelfs binnen men eigen vrienden. Mss dat écht vechten, met daden en niet met woorden, de enige oplossing is. Hoewel k moet beseffen dat dit ook zkr niet is zoals t zou moeten...*
( en op men slechte engels moet je niet teveel letten ;-))