Toen doofde het vuur...
Toen doofde het vuur
verbleekte het licht
werdt het donker in mij
verging mijn zicht
Op dat ene moment
werd alles zwart
je glimlach werd grauw
je woorden werden hard
Je stond daar op het spoor
maar was je eigen kwijt
'k wilde je zo graag helpen
met je innerlijke strijd
Nu is alles donker
je leven is gedaan
je dacht: ik kan niet anders
zal het ons ook zo vergaan???
Reacties op dit gedicht
| morning star: | Dinsdag, april 20, 2004 21:30 |
| mooi gedicht prue |
|
| brinkieloontje: | Dinsdag, april 20, 2004 17:01 |
| Heel mooi geschreven... Heel erg veel sterkte! Liefs Ilona |
|
Over dit gedicht
| Auteur: simone21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2004 | ||
| Thema's: | ||