mezelf kwijt.....
Dan nacht is voorbij,de ochtend nabij
zonlicht in de kamer schijnt mij voorbij
ben als een druppel,licht valt er doorheen
alles wat ik aanraak,is weg,verdween
het voelt als een lentedag zonder zon
ik weet niet meer,hoe dit voor mij allemaal begon
Ik hoop gauw weer dat de zon gaat schijnen
en zo deze zorg weer met de nacht verdwijnt
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, april 20, 2004 20:51 |
| Na donkere nacht breekt ook het licht weer door jouw venster...Je hebt dit prachtig geschreven en ik wens je sterkte liefs van Jannie |
|
| Poëma: | Dinsdag, april 20, 2004 20:43 |
| mooi gedicht, dat zo een pijnlijk gevoel toch zo prachtig kan omschreven worden | |
Over dit gedicht
| Auteur: jan zuiderveld | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2004 | ||
| Thema's: | ||