Aan mijn oom
Ook al heb ik je nooit gekend,
toch voel ik iets.
Alsof je bij me bent,
ook al zie ik niets.
Je was veel te jong om te sterven,
heb je geen spijt?
Zou die man anders je leven bederven?
ik weet, je moeder wilde je niet kwijt.
Ik wilde je zo graag als oom,
jou als familielid.
Net zoals in die droom,
daar lijkt het alsof je echt naast me zit.
Maar ik blijf hopen je ooit nog te zien,
en met je te praten,
zou dat kunnen..misschien?
Rust zacht Marcel
toch voel ik iets.
Alsof je bij me bent,
ook al zie ik niets.
Je was veel te jong om te sterven,
heb je geen spijt?
Zou die man anders je leven bederven?
ik weet, je moeder wilde je niet kwijt.
Ik wilde je zo graag als oom,
jou als familielid.
Net zoals in die droom,
daar lijkt het alsof je echt naast me zit.
Maar ik blijf hopen je ooit nog te zien,
en met je te praten,
zou dat kunnen..misschien?
Rust zacht Marcel
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Norah | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2004 | ||
| Thema's: | ||