Ik kan het in je ogen lezen…

Het is alles waar wij beide al zo lang voor vrezen…
En als jij in mijn ogen kijkt… zie je dan hetzelfde als ik bij jou…?
Waarom gebeurt dit als wij allebei wouden dat dit anders lopen zou..?
Het is voorbij ondanks dat het uitgesproken is…
Het lag niet aan jou… niet aan mij… maar tussen ons liep er gewoon iets mis…
Wanneer zijn we in staat dit aan elkaar toe te geven…?
Wanneer zijn we in staat weg te gaan uit elkaars leven…?
Nog steeds kunnen we de juiste woorden niet vinden…
Waar die onzichtbare draad gebleven die ons hoort te verbinden..?
Dan compleet onverwacht streel je over mijn wang…
Ik wil dat je me in je armen neemt… maar toch.. we houden ons in bedwang…
Dan voel ik iets over m’n wang lopen… het is een traan…
Door jou tot leven geroepen… door jou mogen bestaan…
Van binnen voel ik dat ik je echt helemaal niet kwijt zijn…
Ik weet nu al… jou missen doet ongelofelijk veel pijn…
Onbewust heb ik een stap naar achteren gedaan…
Misschien wil ik zonder jou wel helemaal niet doorgaan…
Nog steeds sta je onbewogen voor mij…
En dan zomaar uit het niets doe je een stap dichterbij..
De stilte wordt verbroken omdat jij opeens iets hebt te zeggen…
Ik hoor je stem naast me: ‘Misschien is het beter dat we ons erbij neerleggen’…
Ik draai me van je weg en doe m’n betraande ogen dicht…
Maar zelfs met m’n ogen gesloten en van je weggedraaid zie ik in m’n gedachten je lieve gezicht…
Dan voel ik je sterke armen zich om me heen sluiten…
Wat ik nu voel snap ik zelf ook niet meer… laat staan dat ik het kan uiten…
‘Kom op meissie… het is beter’ zeg je met een trilling in je stem…
Je hebt gelijk.. maar ik wil het niet.. mijn gevoelens en mijn verstand zitten echt helemaal klem..
Voorzichtig zoeken mijn ogen naar jouw ogen…
Vertel me dan.. waar is die tijd dat we samen op die roze wolk vlogen..?
Onze lippen vinden elkaar daarna voor de laatste keer…
De laatste keer dat ik naar je kijk… hierna nooit weer…
Je loopt weg… kijkt nog één keer naar me om en loopt verder… weg uit m’n leven…

Maar lieverd… besef goed… dat plekje in m’n hart is voor altijd van jou… en ik zal altijd om je blijven geven…