verdriet
stilletjes
eenzaam
ineengedoken
zit ik met men gedachten
heel ver weg
vreemd men gedachten
zoeken een mysterieuze uitweg
ze zoeken
maar vinden niet
maar binnen in me
leeft dat immens verdriet
dat niemand ziet
ze moesten het zien
het kon hen niets schelen
ze moesten het zien
het kon hen niet deren
want niemand weet
wat er in mij om gaat
niemad zal het weten
ach ik kan beter zwijgen
zo zijn ze het het vlugst vergeten
eenzaam
ineengedoken
zit ik met men gedachten
heel ver weg
vreemd men gedachten
zoeken een mysterieuze uitweg
ze zoeken
maar vinden niet
maar binnen in me
leeft dat immens verdriet
dat niemand ziet
ze moesten het zien
het kon hen niets schelen
ze moesten het zien
het kon hen niet deren
want niemand weet
wat er in mij om gaat
niemad zal het weten
ach ik kan beter zwijgen
zo zijn ze het het vlugst vergeten
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: karoke | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2004 | ||
| Thema's: | ||