Masker voor anderen
Je sombere ogen
staren recht vooruit
Totdat iemand iets zegt
opeens een glimlach
op je snuit
Waar komt die
zo plots vandaan?
Ik zie dat je het
niet meent, en wil
naast je staan
Maar het masker
weert me af, zorgt voor
een schild om je heen
zolang er iemand is
kom ik er niet door
Maar eenmaal alleen
begint je blik weer te zwermen
ik wil je vasthouden
zacht wiegen als een kind
laat me je beschermen?…
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Jenny15 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2004 | ||
| Thema's: | ||