Cogito ergo sum
Op deze plaats
Op dit moment
Verstild
Terwijl het heelal zich uitrekt
In een zucht, een ongehoorde schreeuw
Echoot tot het einde der tijden
Terwijl de wereld draait
En de seizoenen dirigeert
Die telkens weer sterven

Ik ben het heden
Het baken
Waarlangs de tijd stroomt
Van de toekomst
Naar het verleden

Cogito ergo sum
Hier
En nu
Verstomd
Terwijl het heelal golft
In een paringsdans met de tijd
Tot beide samenkomen in eenheid
Terwijl de wereld draait
En zijn beide kant toont
Gekleed in zwart en wit

Ik ben de wijsheid
De standaard
Waardoor de realiteit
Wordt gefilterd uit
Dromen en hoop

Cogito ergo sum
Ik ben de bron
Al dat is behoort mij
Alles begint bij mij
Mijn wereld, mijn heelal
Er is geen voor of na mij

Cogito ergo sum
Ik ben het middelpunt
Al dat ik geef keert terug tot mij
Alles wat ik neem kwam eens van mij
Mijn zon, mijn sterren
Er is geen oud en nieuw voor mij

Cogito ergo sum
Ik ben God
Ik creëer en verwoest als ik wil
Ik ben onfeilbaar, dus in harmonie
Ik beschouw mijn universum
En denk aan jou