ZAND STRAALT DE EONEN TERUG
zand straalt de eonen terug
je proeft de hete lucht
gespreid aard je de rots
je geest verlaat de tijd
in rimpelloze vlucht
zand straalt de eonen
terug, de wind waait
vroeger in een lange zucht
geurt naar eerdere bewoners
emoties in gepleisterd wit
het leven hardt en stikt
in de natuur, door bevingen
spuit bloed tegen de muur
ploegen met een steen
groeien zonder regen
insekten plagen met geweld
honger die de minsten velt
hordes spannen samen
voeren oorlog uit het niets
religies eisen ja en amen
verwijzend naar een later iets
kom vlieg maar weg van mij
je lichaam is geborgen
de ruimte is oneindig vrij
ik wacht op je, tot morgen
wil melker
24/04/2004
Reacties op dit gedicht
| Paul de Bruyn: | Zondag, april 25, 2004 10:36 |
| ik ben gisteren niet hier geweest... ik miste dus dit prachtige werkje van je:S... k ben blij dat k em alsnog gelezen heb... fijne zondag vandaag liefs |
|
| lommert: | Zaterdag, april 24, 2004 09:24 |
| religies eisen ja en amen....aangrijpend gedicht..met veel bewondering gelezen willemmien |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2004 | ||
| Thema's: | ||