Ik keek in een fotoboek
zag foto's van ons samen
Mooie herinneringen voelend
merkend dat ik je mis kleintje
Die ziekte die jou jong moest vellen
ik wilde jou nog zoveel vertellen
Samen met je voetballen
jou eerst biertje met je drinken
Je was als mijn kleine broer
samen een polsbandje vond je stoer
Nu jij de mijne met je mee genomen
ik de jouwe voor altijd bij me
Ja kleintje mijn leven is veranderd
ik woon niet meer thuis, ben erg druk
Had je dan lang zovaak niet kunnen zien
niet alle leuke dingen meegemaakt misschien
Maar het zou beter zijn
dan soms deze pijn
Kleintje het doet verdriet
dat niemand jou vrolijk gezichtje nog ziet
Al een tijd geleden
Foto's deden me herinneren
weer opnieuw aan jou
je was mijn kleine neefje
dat zul je voor altijd blijven
pietertje waar ik ontzettend veel van hou
Irdana: | Zaterdag, april 24, 2004 22:49 |
je mooie maar zo heel droevige gedicht heb ik met veel gevoelens en bewondering gelezen en heb er eigenlijk geen woorden voor toch wil ik jou een troostend woordje geven draag die mooie herinneringen in je gedichtje geschreven altijd mee in je hart voor de rest van je verdere leven lieve groetjes en een troostende knuffel van mij irdana |
|
will hanssen: | Zaterdag, april 24, 2004 16:28 |
O, wat een lief, ontroerend gedicht, zeg! Hiervan krijg ik tranen in m'n ogen. mooi geschreven. Groetje, Will |
|
Auteur: Sunnie Venus | ||
Gecontroleerd door: Carama | ||
Gepubliceerd op: 24 april 2004 | ||
Thema's: |