Op mijn lichaam de sporen
van het verleden
lelijke littekens op mijn huid
ogen dragen het verdriet
en de pijn met zich mee
mijn harde blik gericht op een
leegte van eenzaamheid
de mond strak en gespannen
het praten afgeleerd
een geest zo vaak verward en
gehuld in afwezigheid
persoonlijkheid vermenigvuldigd
een gespleten bestaan
de jeugd gestolen door een
gedwongen volwassenheid
de ziel gekwetst door driftige
lusten van beesten
een hart gebroken om het
verlies van mezelf
maar gans het geheel heeft de
folteringen overleefd
hulpvaardigheid,warmte en begrip
is mij nooit ontnomen
een oprechte vriendschap bouwen
is mijn verlangen mijn strijd
maar ik ben veroordeeld door vele
hun angst en onwetendheid.
ik wilde eens uit de virtuele wereld stappen en echte contacten maken vrienden.maar blijkbaar me vergist.
Raymond: | Donderdag, april 29, 2004 15:21 |
Kom op, het is moelijk om die drempel te nemen, maar eens lukt het. | |
Auteur: schrijfveertje | ||
Gecontroleerd door: Carama | ||
Gepubliceerd op: 24 april 2004 | ||
Thema's: |