Levendig.
Je bent nu dood, maar toch zo levendig,
In het geheugen gegrift die mooie beelden.
We moeten verder wordt gezegd,
maar dat is niet zo eenvoudig.
Konden we het maar ongedaan maken,
gewoon verder gaan,MET en niet ZONDER jou.
Nu is er zelfs in de warmte die lege kou.
Vrienden die ons met woorden raken.
Dat is in elk geval een steun,
dat je niet alleen verder moet met dit leven,
maar dat er vrienden zijn die om je geven.
Waarom?!? Alles lijkt nu erg krom.
Waarom gaan goede mensen altijd te vroeg,
blijven de slechten leven?
Is er dan geen gerechtigheid gegeven?
Het mocht blijkbaar niet zo zijn.
Hopelijk zit je nu op een goede plek.
Denk je ook aan ons, na dit plotselinge vertrek.
Het ga je goed!
Metal Erik
Voor ieder die hier hoop en steun in vindt.
In het geheugen gegrift die mooie beelden.
We moeten verder wordt gezegd,
maar dat is niet zo eenvoudig.
Konden we het maar ongedaan maken,
gewoon verder gaan,MET en niet ZONDER jou.
Nu is er zelfs in de warmte die lege kou.
Vrienden die ons met woorden raken.
Dat is in elk geval een steun,
dat je niet alleen verder moet met dit leven,
maar dat er vrienden zijn die om je geven.
Waarom?!? Alles lijkt nu erg krom.
Waarom gaan goede mensen altijd te vroeg,
blijven de slechten leven?
Is er dan geen gerechtigheid gegeven?
Het mocht blijkbaar niet zo zijn.
Hopelijk zit je nu op een goede plek.
Denk je ook aan ons, na dit plotselinge vertrek.
Het ga je goed!
Metal Erik
Voor ieder die hier hoop en steun in vindt.
Reacties op dit gedicht
| LaMieke: | Zondag, april 25, 2004 20:40 |
| ongrijpbaar is zoeken naar woorden, als je ze wil zoeken ben ik er uiteraard om mee te zoeken, vriendschap is niet alleen zinloze onzin. | |
| Metal Erik: | Zaterdag, april 24, 2004 18:42 |
| Dank je. Ik hoop het, want een leeftijdgenoot verliezen is erg ongrijpbaar. Vooral als je nog maar 23 bent... | |
| Tracey van Eijk: | Zaterdag, april 24, 2004 18:38 |
| Bedankt voor het schrijven van deze woorden. Iedereen kan zich hier denk ik wel in vinden. En reken maar dat het goed gaat met degeen die ons moeten verlaten, geloof dat maar... liefs, Tracey |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Metal Erik | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2004 | ||
| Thema's: | ||