Wat voor monster denk jij dat ik ben
Te genieten van andermans verdriet en pijn
Ik besta uit je eigen genen en bloed
Zoiets vreselijks kan ik dan toch niet zijn?!

Opgevoed naar jouw waarden en normen
Heb geleerd wat goed is en wat slecht
Ik weet als beste wat anderen pijn doet
Om me zo te behandelen, daartoe heb je gewoon geen recht

Je weet de helft niet van het binnenste in mij
En door dit soort uitspraken zul je dat nooit leren kennen ook
Waarom zou ik mijn best doen jou de waarheid uit te leggen?
Wanneer jij je oordeel klaar hebt, gaan mijn woorden toch op in rook

Maar ik weet dat ik anders ben dan jij denkt
Probeer het goede te doen voor de mensen om mij heen
Soms is het echter zo moeilijk de juiste keuzes te maken
En kies is egoïstisch voor mezelf, in plaats van voor iedereen

Ik heb zo’n spijt van de fouten die ik heb gemaakt
Zal ze mezelf dan ook niet vergeven
Ik vergeet nooit meer wat er gister is gebeurd
En het wonder dat hij bij mij is gebleven

Zal een voorbeeld nemen aan de goedheid van de mens
Proberen te helen welke breuken ik heb veroorzaakt
Daar zal veel tijd en liefde voor nodig zijn
Maar ik zal doorvechten tot geheeld is wat werd geraakt

Zal jou altijd plaatsen boven mezelf
Ik besef nu, zonder jou is er geen leven
Zal je alles geven wat ik bezit en ben
En hoop zo ooit voor mijn fouten te worden vergeven


Ter verduidelijking: *Het eerste deel gaat over mijn moeder, het laatste over mijn vriendje*