Gevangene aan de hemelpoort
Vastgezet in glazen tranen
Dode handen grijpen mis
Verkijken zich op bleke wolken
En maken hun vlammende verbintenis
Tussen mij en het vergeten wezen
Dat mijn masker heeft gespeeld
Terwijl ik verlamd mijn wonden telde
Mijn lichaam door de angst gestreeld
Een stapje verder
Ligt mijn dromend paradijs
Gesloten weg naar blijdschapheid
Verzoekt tot mijn stil gekrijs
Mijn ogen huilen bloeddruppels
Hebben mijn ziel verstoord
En zo zal ik hier in stilte leven
Als een gevangene aan de hemelpoort
Reacties op dit gedicht
| Dark Sinner : | Zondag, april 25, 2004 20:51 |
| Prachtig Prachtig Prachtig!!! Sterkte Dikkuh xus |
|
| BloodElf: | Zondag, april 25, 2004 19:58 |
| Prachtig gedicht... | |
| Paul de Bruyn: | Zondag, april 25, 2004 18:07 |
| oprechte stilte weerklinkt damn je schrijft echt heel mooi... liefs |
|
| ~Reality~: | Zondag, april 25, 2004 17:47 |
| *Standing here in silence* Wauw, geweldig hoe je je gevoelens hebt omschreven!! Sterkte Liefs, FrozenSilence |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2004 | ||
| Thema's: | ||