Bang
Korte mouwen,
onzekere blik
bang voor de mensen
die je geven een aanblik
Bang dat ze zullen zien
wat je met jezelf doet
niet omdat je het kan,
maar omdat je het moet
Proberend te verbergen
de sneden in je arm
als iemand ernaar kijkt,
meteen sla je alarm
Als ze vragen wat het is
praat je er overheen
het valt niet zo op, maar
kijk eens naar je dijbeen
Door die broek kun
je het gelukkig niet zien
ze moesten eens weten
maar dat willen ze niet, misschien
In een zeker opzicht
heb je gelijk, mensen bemoeien
zich alleen met hun eigen leven
als dát maar gaat bloeien
Maar liefje, voor als je
het nog niet weet
ik wil je helpen, zoals
nog nooit iemand dat deed…
Over dit gedicht
| Auteur: Jenny15 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2004 | ||
| Thema's: | ||