Pijn
Ik leg mijn hoofd neer vermoeid verslagen,
Bij de een rivier die ik alleen ken.
En over denk onze zondes en de wederzijdse pijn
Denk aan hoe het kon zijn
Vrienden, dat is alles wat ons nog rest
Maar als ik je spreek en in je ogen kijk
Zie ik nog steeds die pijn
Van het verlies van jou en mijn
Het is te laat om te zeggen
Het spijt me proberen we het nog een keer
Die emmer is in middels te vaak over gelopen.
Door onze wederzijdse tranen
Maar ik denk in je ogen te lezen het verlangen terug naar toen
Hoe het was jij en ik
Een onverslaanbaar team als we samen sterk moesten staan
Geen idee wat jij in mijn ogen leest de begeerte het lief hebben van
Ooit als de zon rood ziet van vurigheid
En de vogels ons lied zingen
En wij samen zitten bij de rivier waar ik alleen de naam van ken
Zullen wij weer samen zijn
Maar voorlopig rest ons de o zo zoete herinnering naar jou en mij
Bij de een rivier die ik alleen ken.
En over denk onze zondes en de wederzijdse pijn
Denk aan hoe het kon zijn
Vrienden, dat is alles wat ons nog rest
Maar als ik je spreek en in je ogen kijk
Zie ik nog steeds die pijn
Van het verlies van jou en mijn
Het is te laat om te zeggen
Het spijt me proberen we het nog een keer
Die emmer is in middels te vaak over gelopen.
Door onze wederzijdse tranen
Maar ik denk in je ogen te lezen het verlangen terug naar toen
Hoe het was jij en ik
Een onverslaanbaar team als we samen sterk moesten staan
Geen idee wat jij in mijn ogen leest de begeerte het lief hebben van
Ooit als de zon rood ziet van vurigheid
En de vogels ons lied zingen
En wij samen zitten bij de rivier waar ik alleen de naam van ken
Zullen wij weer samen zijn
Maar voorlopig rest ons de o zo zoete herinnering naar jou en mij
Over dit gedicht
| Auteur: nathan | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2004 | ||
| Thema's: | ||