Een uit velen

Hij lag op een bank
om hem heen een onfrisse stank
tussen een bundel vodden lag een mens
met alweer een lege pens.

Zijn verdriet was verdronken
en naar beneden gezonken
de mens kan zo zijn bezeerd
dat het zijn geest en leven verteerd.

Alleen willen drinken en slapen
om zo een eind aan
verlatenheid te maken.

Misschien dat zo een mensenkind
daarin onbewust weer
zijn Moeder hervindt
het terug gaan naar zijn eerste bestaan.

Als aan die vroegere behoefte is voldaan
dan kan hij weer als een baby rusten en slapen.

Bij de geboorte van een kind
is het liefde, rust en vrede
wat hij bij de moeder vindt
een borst, de levensgever is gevuld
daar wordt de eerste behoefte mee vervuld.

Maar komen er later tegenslagen
en veel verdriet dat niemand ziet
dan is die mens zonder liefde vaak verloren
het voelen is vreselijk, om nergens bij te horen.

Die mens verlangt waarschijnlijk
diep in zijn geest zoals het vroeger is geweest
dat was een gevoel van liefde, drinken en slapen
daarom zie je die eenzamen in een dronken roes
en is de drank een warme douche
vergeten mensen, met eenvoudige wensen.

Misschien hopen zij, zo
hier de langste tijd te zijn geweest
dat zij daarom drinken en slapen
om in het hiernamaals te ontwaken.

En zo een einde aan hun verdriet
en verlatenheid te maken.