het was me wat, die eerste kinderstap
direct richting waar kan ik heen alleen
slechts tot uit evenwicht zo bleek
toen meteen de grond verscheen
met hoger tellen kwam ik verder
zelfs tot bij mijn raam vannacht
als held toen wou ik wat later springen
op mijn sokken niet zo zacht
stoppen op de snelwegsteen
(niet geheel onverwacht)