Stiekem kijkt hij terug
Stiekem kijk hij terug,
de bladzijden van het boek
reeds geschreven in gekende stijl
omhoog, werken naar een extase,
de bladzijden van het boek
reeds geschreven in gekende stijl
omhoog, werken naar een extase,
groeien en klimmen
tot een volgende fase
met wat rust om te beminnen
te sterven in haar armen
die van haar
zij die hem kust
maar niet verder gaat
omdat hij berust
in wat geschreven staat.
tot een volgende fase
met wat rust om te beminnen
te sterven in haar armen
die van haar
zij die hem kust
maar niet verder gaat
omdat hij berust
in wat geschreven staat.
En terugdraait
voorwaarts
tot de eerste
lege zijde van het blad
weten dat dit toekomst is.
voorwaarts
tot de eerste
lege zijde van het blad
weten dat dit toekomst is.
^__^
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Dinsdag, april 27, 2004 09:52 |
| :-) geweldig! | |
| sunset: | Dinsdag, april 27, 2004 08:27 |
| Alles 'staat' al ge(be)schreven, van de eerste tot de laatste bladzijde. We moeten het alleen nog maar 'lezen'. Mooi neergezet. Liefs / sunset |
|
| christina: | Dinsdag, april 27, 2004 00:29 |
| :) ik wens je een heel gelukkig toekomst knuffie en slaap lekker he mams |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2004 | ||
| Thema's: | ||