de weerspiegeling in mijn ogen
Tranen vloeien uit je ogen,
tranen van stille pijn.
Je verdrietige blik,
smekend om begrip,
haakt zich in de mijne.
Mijn ogen, de spiegels voor de jouwe.
Dan geef ik je een aarzelende glimlach
en zie hoe de zon doorbreekt,
dreigende wolken langzaam wijken,
voor een stralende lach
die weerspiegelt in mijn ogen.
tranen van stille pijn.
Je verdrietige blik,
smekend om begrip,
haakt zich in de mijne.
Mijn ogen, de spiegels voor de jouwe.
Dan geef ik je een aarzelende glimlach
en zie hoe de zon doorbreekt,
dreigende wolken langzaam wijken,
voor een stralende lach
die weerspiegelt in mijn ogen.
Reacties op dit gedicht
| believe in miracles: | Vrijdag, maart 10, 2006 10:00 |
| wow, ben nog maar pas ingelogd op deze site en ben al meteen verkocht.. fantastisch gedicht! liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Esther Van Eersel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2004 | ||
| Thema's: | ||