Als ik kijk naar de lelies in mijn vijvver.
Kijk naar al dat gevleugelde ijver.
Dan weet ik mijn ziel komt weer tot rust.
De storm in mijn hoofd is gesust.
Ik kan met mij zelf weer leven.
Ik denk ik heb me zelf vergen.
Waar het is mis gegaan.
Ik wil het niet weten laat het maar gaan.
Ik zoek in mij zelf de weg weer terug.
Ik wou alles en dat veel te vlug.
Emoties kregen bij mij de overhand.
Ik had niet langer met mij zelf een band.
Waarom moet een mens zich zelf zo verliezen.
Waarom krijg ik het leven zo hard voor mijn kiezen.
Elk mens bezit een hoeveelheid kracht.
Dat wordt van hem verwacht.
Ik was het even verloren.
Maar voel me bijna herboren.
Diep in mijn ziel zit nog heel veel pijn.
En dat zal er ook altijd zijn.
Het doet enorm pijn als er geen familie meer is.
Mag ik soms even huilen en zeggen dat ik ze mis.
Ik laat nu mijn tranen maar lopen.
Mijn hart staat nu open.
Een ieder mag het van mij zien.
En mij zeggen waar ik dit verdriet aan verdien.
Vrienden rijkten hun hand.
Zefs daar verpaste ik bijna een band.
Scherven hersteld.
Mij zelf verteld.
Black Lord is een mens.
En zat even aan de tax van een pijlijke grens.
Waar ik vrienden met verwijten om de oren heb geslagen.
Kan ik hun alleen maar om vergeving vragen.
Ik ben te hard voor me zelf.
Vertelde mij een elf.
Nee antwoord ik nu heel vlug.
Ik heb de controlle over mijn leven weer terug.
Ik geef toe alles deed zo`n pijn.
Maar ik ben blij er weer te zijn.
Liefs en Groetjes Wim Black Lord
| maria : | Dinsdag, april 27, 2004 21:17 |
| je bent een echte kanjer wees maar trots op jezelf de strijd niet gemeden kijkend naar je innerzelf en ook al blijven littekens van herinner met vaak nog pijn tijd en rust zal je leren ermee om te gaan en er vrienden als steun voor je zijn knuffie en liefs, maria |
|
| will hanssen: | Dinsdag, april 27, 2004 20:51 |
| Fijn dat je er weer bent, Wim. Een mooi gedicht ook nog. Groetje, Will | |
| lovegirl: | Dinsdag, april 27, 2004 19:27 |
| schat misschien heb ik te veel bij je los gemaakt van binnen en te veel van je gevraagt over je leven maar zo te zien ben je er wel sterker door geworden weer en ben blij dat het nu iets beter met je gaat stapje voor stapje gaan we verder en als dan de pijn en het op gekropte verdriet er uit is zal het met jou ook een verlossing zijn en als je dat hebt verwerkt dan kun je een echte nieuwe start maken en ook dan zullen wij er voor jou zijn want we laten ook jo |
|
| westland: | Dinsdag, april 27, 2004 19:03 |
| prachtig neer gezet,je bent ook sterker er uit gekomen.dat voel je er wel uit,in dit gedicht.ben het verder met de gene onder mij eens.ma westland. | |
| Annemieke van der Ven: | Dinsdag, april 27, 2004 15:56 |
| Een heel mooi gedicht Wim... Ik hoop dat je mijn gedichtje voor jou van gisteravond op de site nog wel even wil lezen... Ook al maak ik uit dit gedicht op dat het inmiddels weer wat beter gaat.. Liefs Annemieke |
|
| Kimberly: | Dinsdag, april 27, 2004 12:42 |
| Heel mooi geschreven! en zoals al eerder gezegd, pijnlijke momenten blijven komen maar je hebt vrienden om je heen die je er door helpen |
|
| Luijkx: | Dinsdag, april 27, 2004 12:21 |
| Verdriet zul je altijd blijven meemaken en de pijn en verdriet die je hebt meegemaakt, zul je niet vergeten, maar je bent er wel sterker door geworden! En je hebt nu veel vrienden aan je zijde, die jou door dat verdriet heen zullen slaan! Heel mooi geschreven, Wim! Liefs, Laura |
|
| Es: | Dinsdag, april 27, 2004 11:59 |
| Fantastisch dat je er weer bent....blijf volhouden....verdriet is vreselijk maar gooi het er wel uit, krop het niet op!! XXX Es |
|
| bunnie: | Dinsdag, april 27, 2004 11:51 |
| heel mooi geschreven je zult evengoed nog verdrietige momenten kennen maar je weet ook dat er mensen zijn die je er door heen willen helpen.. geef die mensen een kans en je zult zien dat er nog meer is.. ben blij dat je je weer beter voelt.. veel liefs bun |
|
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2004 | ||
| Thema's: | ||