de reiziger


dwalend langs donkere gedachten
over leven tot oneindigheid
probeer ik de pijn te verzachten
niet te stranden in de eenzaamheid

malend bewandel ik de route
die uitstrekt tot aan de horizon
waar de gedachte mij ontmoette
dat de strijd jaren eerder begon

verdrukte gedachten herschijnen
vinden hun weg terug in mijn brein
ik kan ze niet laten verdwijnen
wil ze verbannen uit mijn domein

bedrukte ogenblikken later
vordert mijn reis door de woestenij
uitmondend in een luid geschater
lijken veranderingen dichtbij

al zoekende vind ik de splitsing
kom ik uit bij de meridiaan
waar mijn chaos en de ordening
in samenspraak verder mogen gaan