SPREEKT DUIDELIJK AANRAAKBAAR
spreekt duidelijk aanraakbaar
de stilte doet je pijn
door het niet aanwezig zijn
van koesterende armen
een diepgevoelde kou die
je niet meer kan verwarmen
je keert weer terug
naar overleven, oogt
nog vrolijk maar je hart
heeft weinig meer te geven
door de tralies van je kooi
je hebt je oren dichtgestopt
het geluk goed afgeklopt
en kleed je ongenaakbaar
maar je lichaamstaal is klaar
spreekt duidelijk aanraakbaar
letters dansen vreemde woorden
op muziek zonder accoorden
zinnen breken op de melodie
de blues jankt onophoudelijk
it's is over, maar jij verstaat het niet
wil melker
28/04/2004
Reacties op dit gedicht
| nelebees: | Woensdag, april 28, 2004 21:59 |
| 1 woord: KIEKEVEL (kippenvel dus) |
|
| westland: | Woensdag, april 28, 2004 18:16 |
| prachtig geschreven,valt niks aan toe te voegen.ma westland. | |
| Ninandra: | Woensdag, april 28, 2004 12:31 |
| Enorm mooi...! De laatste 2 zinnen, zijn daar geweldig goed op hun plek. Echt prachtig.. | |
| nachtegaal: | Woensdag, april 28, 2004 08:46 |
Soms mag en moet je je wel eens in je eigen, gesloten cocon terugtrekken. Je wonden likken en de krassen op je ziel laten genezen. Om nadien sterker dan ooit voor de dag te komen en klaar te zijn voor wat het leven aanbiedt. denk je ook niet?! lieve groet van vogel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2004 | ||
| Thema's: | ||