Omdat ik weer die ene gevoelens heb
schrijf ik weer een gedicht.
in mijn gedachten zie ik jouw gezicht,
misschien is het allemaal wel nep.
maar omdat die gevoelens er zijn
schrijf ik ze maar op papier.
in mijn gedachten zie ik hoe ik jou versier,
misschien is het allemaal wel schijn.
die gevoelens kan ik toch niet laten zien
daarom zet ik ze zwart op wit.
in mijn gedachten zie ik dat ik bij je zit.
niet echt, het is allemaal misschien.
en die gevoelens zijn zo mooi om te dromen
dat alles gebeurt zoals ik het wil
in mijn gedachten zie ik mooie momenten
en ik word stil........
misschien zullen ze ooit uitkomen.