leven is een weg
Als leven een weg is
en hetgeen je achterlaat het verleden
waarom loopt het dan met je mee
alsof het aan je schoenen blijft plakken?
Als leven een weg is
en hetgeen om je heen je omgeving
hoort dat dan niet te veranderen?
Of komt dat omdat ik stil sta?
Als leven een weg is
waar zijn dan de andere mensen?
paden worden door velen gebruikt
of thans, dat zou moeten
Als leven een weg is
waar zijn dan de borden,
de wegwijzers dat je
niet doen verdwalen?
maar misschien
is leven geen weg ...
Reacties op dit gedicht
| *Mukje*: | Vrijdag, april 30, 2004 17:23 |
| Heel mooi geschreven. Lieve groetjes, |
|
| will hanssen: | Vrijdag, april 30, 2004 12:47 |
| Heel mooi geschreven, echt prachtig. liefs, Will |
|
| Dark Sinner : | Vrijdag, april 30, 2004 10:13 |
| Ik denk dat het leven wel een weg is... Jij maakt de borden, de mensen staan langs de kant van de weg en het verleden is iets wat je gewoon mee neemt in je koffer. Teminste zo denk ik er over... Ik vind het prachtig geschreven!! Goodluck with walking your life road!!;) Dikkuh xus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karin jansen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2004 | ||
| Thema's: | ||