Muur
Jullie willen me begrijpen.
Maar vraag ik om begrip,
dan stuit ik op een muur.
Jullie willen me helpen.
Maar vraag ik om hulp,
dan stuit ik op een muur.
Jullie willen van me houden.
Maar vraag ik om liefde,
dan stuit ik op een muur.
Die muur.
Bang voor emoties, voor woorden.
Die muur.
Nooit meer te doorbreken.
Daarom moet ik me emotioneel
van jullie los weken want
die muur doet me teveel pijn!
Zó hoort familie toch niet te zijn?
Maar vraag ik om begrip,
dan stuit ik op een muur.
Jullie willen me helpen.
Maar vraag ik om hulp,
dan stuit ik op een muur.
Jullie willen van me houden.
Maar vraag ik om liefde,
dan stuit ik op een muur.
Die muur.
Bang voor emoties, voor woorden.
Die muur.
Nooit meer te doorbreken.
Daarom moet ik me emotioneel
van jullie los weken want
die muur doet me teveel pijn!
Zó hoort familie toch niet te zijn?
Reacties op dit gedicht
| Elly: | Zondag, april 29, 2001 19:59 |
| Hierbij moet ik even slikken, probeer die muur omver te duwen en elkaar de hand te reiken, zodat jullie er voor elkaar kunnen zijn. Groetjes Elly xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lotte | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2001 | ||
| Thema's: | ||