daar ben ik weer.
hier in de kamer met een rotsfeer.
ik dacht dat nu alles goed zou zijn.
maar nog steeds doet alles me pijn.
laat me toch een keer met rust.
alle gedachtes die nog in m'n hoofd sust.

ik ben van de jeugdzorg eindelijk af.
ik kwam steeds verder in m'n graf.
dan al het gecommandeer van iedereen.
je moet naar je psyg gaan, en wel meteen!!
nou, voor mij hoeft het niet.
het intresseert me echt geen biet.

als het goed is is het nu zo goed als voorbij.
er is ook geen gevoel meer in mij.
ik mis niemand, hou van niemand meer.
en daarom doe ik ook iedereen zeer.
ik heb hele slechte dinge overgehouden aan die tijd.
iedereen die zei...je bent nix meid.

ik heb trauma's overgehouden.
bijna niemand die ik kon vertrouwen.
ik slaap niet meer, eet bijna niet, en zie er niet uit.
en kan niet tegen al te veel geluid.
maar wat ik wel heb gehouden.
zijn mensen die echt van me houden.

en die wil ik bedanken voor de goede hulp.
en geef ze bij deze een tulp.

xxxxxxxxxxxx