Verslaving

Ik haat het gevoel vreselijk
Maar diep van binnen weet ik ook dat ik er van hou
Ik weet de gevolgen wel degelijk
Alleen ik weet ook dat ik niet naar anderen luisteren zou

Niemand begrijpt meer wat je doet
Ze willen je met alle liefde helpen
Ikzelf ben de enige die weet dat dit moet
Maar zij zien je als een roos verwelken

Ontkennen als ernaar word gevraagd
Negeren als het wordt gezegd
Je leven word zachtjes vervaagd
Jij die jezelf niet meer bloot legt

Je vertrouwd niemand meer
Je walgt van je eigen lichaam
Voelt je gekwetst, keer op keer
Kotst bij het horen van je eigen naam

Wetend dat dit niet langer kan
Blijft het een verslaving
Opeens houd je ervan
De rest beschrijft het als kwaad ding

Honger is je beste vriend
Eten je grootste vijand
Je weet dat je veel meer verdiend
En behoefte hebt aan een hand

Eentje die je terug leidt naar het goede pad
Die je het kwade gevoel doet verdwijnen
Die je laat voelen, dat je een mooier leven had
En de zon in je ogen laat schijnen..