GEEN THUIS GEVOEL
Nee niemand weet ik bedoel.
Nee niemand weet hoe ik me voel.
Ik woon thuis maar het voelt zo aan.
Liever blijf ik daar zo ver mogelijk vandaan.
Weg gaan maar waar heen, waar kan ik nog heen.
Zit ik nu al denkende buiten helemaal alleen.
Hoe moet ik het tegen mijn ouders zeggen.
Ik kan ik ze dat nouw eens uitleggen.
Hoe wat en waarom dat is bij mij de vraag.
Geeft me het antwoordt nu eens als die je heb.
En geef me het liever nu het antwoordt of vandaag.
Nee niemand weet hoe ik me voel.
Ik woon thuis maar het voelt zo aan.
Liever blijf ik daar zo ver mogelijk vandaan.
Weg gaan maar waar heen, waar kan ik nog heen.
Zit ik nu al denkende buiten helemaal alleen.
Hoe moet ik het tegen mijn ouders zeggen.
Ik kan ik ze dat nouw eens uitleggen.
Hoe wat en waarom dat is bij mij de vraag.
Geeft me het antwoordt nu eens als die je heb.
En geef me het liever nu het antwoordt of vandaag.
Reacties op dit gedicht
| Serena: | Zaterdag, september 15, 2001 15:19 |
| wat een verwoording. ik voel me net zo, ik weet wat je bedoeld!ik heb het thuis heel best maar ik voel me er niet thuis er is meer in het lkeven dan al die regels en wat dan ook maar hja: hoe kan ik dat tegen hun zeggen??? xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: jjd palyama | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2001 | ||
| Thema's: | ||