Kracht!
Als ik terug kijk naar het verleden,
zie ik een meisje in een groot zwart gat,
met stromende tranen op haar gezichtje,
die in haar verdriet verstrengeld zat.
Niemand leek haar te begrijpen,
niemand zag haar angsten en pijn.
Geen een persoon hielp haar uit het gat
en leerde haar gelukkig te zijn.
Wanneer het meisje niet meer wilde,
was daar ineens de kracht,
de moed om verder te knokken,
het teken dat er iemand op haar wacht.
Na vallen en opstaan,
klom ze uit het gat,
begon warmte en liefde te voelen,
iets wat ze nog nooit ervaren had.