moe van geroddel
elke zucht van inspiratie vergaat me
wanneer zij weer praten zonder mij
zij lijken het wel beter te weten wat ik voel
hun woorden uitdagend, mijn tent blijft dicht
soms zijn woorden rakend, ik verroer geen vin
geef me nu gewoon wat tijd om te kijken
laat me toch gewoon zijn wie ik ben
en praten jullie maar over jezelf
zonder veel te sporten, zonder druk te zijn
is er een vermoeidheid in mijn lichaam nu
welke niet is toe te schrijven aan jou
maar aan het eindeloos en nutteloos gelul
spontane woorden, een glimlach en een dag
niets heb ik als sein toch aangegeven
toch lijkt het licht op rood te slaan
alleen omdat jullie erover willen kletsen
Reacties op dit gedicht
| cindyl: | Donderdag, mei 06, 2004 00:26 |
| je moet zeker niet veranderen blijf gewoon jezelf.En laat het zeker niet aan je hart komen ook al is dat niet altijd even gemakelijk. |
|
| jackie53: | Woensdag, mei 05, 2004 13:27 |
| Mensen zoeken die jou waard zijn!! Aan roddelaars heb je helemaal niets en is het goed je tent stijf dicht te houden. xxx |
|
| shelob: | Woensdag, mei 05, 2004 02:32 |
| Tentje dicht, ritsje half open, gatverdemme komt Shelob binnengeslopen, maar ik spin om jou een web, zodat alle zwetsers om moeten lopen! Sterk Rep! | |
| *Soledad*: | Dinsdag, mei 04, 2004 18:55 |
| Rechtvaardiger dan het geroddel, is de ergenis ervan. In tegendeel tot het geroddel, zeker flink terecht. STERKTE |
|
| Serenity: | Dinsdag, mei 04, 2004 18:43 |
| Lieve Rep, Kop op. Zonder meer, jij bent dubbel & dik de moeite waard! En zij die roddelen, sja, meestal hou ik me niet eens op met zo'n soort volk... Wel klote mochten het nu vrienden zijn, maar eerlijk gezegd lieverd, die doen zoiets niet... Lieve dikke knuffel, Serenity xxxxxxxx .......... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||