bang
ik ben bang voor al die nare verschijningen
ik ben bang voor al die energieen die in mijn kamer zweven
ik vind het helemaal niet leuk dat ze me pesten zowel in mijn dromen als in mijn dagelijks leven
ik kan mezelf niet zijn
voel me helemaal verstikt
ben elke dag moe
en vraag me af hoe ik dit moet weg doen
heb vanalles geprobeerd
deuren, ramen openzetten
niets helpt tegen dit bange gevoel
maar als er dan niets meer is ben ik langs een kant opgelucht en toch voel ik me eenzaam
ik ben bang voor al die energieen die in mijn kamer zweven
ik vind het helemaal niet leuk dat ze me pesten zowel in mijn dromen als in mijn dagelijks leven
ik kan mezelf niet zijn
voel me helemaal verstikt
ben elke dag moe
en vraag me af hoe ik dit moet weg doen
heb vanalles geprobeerd
deuren, ramen openzetten
niets helpt tegen dit bange gevoel
maar als er dan niets meer is ben ik langs een kant opgelucht en toch voel ik me eenzaam
Reacties op dit gedicht
| lente: | Woensdag, mei 05, 2004 14:58 |
| ik herken me erin... het gevoel laat je nooit alleen en toch voel je je eenzaam... probeer het kwijt te raken, het mag je niet kapot maken... dikke knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: black negative | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||