onmacht zal ik altijd haten
in droefheid heb je me verlaten
geen 'daaag', geen lach, geen zoen
ik kan het onbegrip wel haten
maar kan ik er iets tegen doen?
je was zo snel uit zicht dat ik gevoeld
slechts stille echo van mijn woorden
kunnen je zeggen wat bedoeld
mijn ''k hou van jou' wou je niet horen
ik voel de streling van je huid
je hand die mij niet wil verlaten
mijn pijn schreeuw ik nu uit
en onmacht zal ik altijd haten
tot jij met liefdeswoordjes spreekt
de één de andere weer kan troosten
en jij voor nimmer meer vergeet
wat is een zekerheid, en niet een hopen
dat jij niet echt in droefheid hoeft te leven
er geen moment meer zonder zoen
en 'houden van' een nemen is en geven
dat 't nooit meer wordt zoals 'eens, toen'.
**********
sunset 01-05-2004
**********