Stilte verbroken
Zitten samen aan de
Oever van een waterplas
Typisch Hollandse luchten
Spiegelen in het water
Toen ik in jou ogen
Een gedicht van de liefde las
De krentenboom liet
Zijn bloesem blaadjes vallen
Op het licht groene gras
Ineens wordt de stilte verbroken
Door drilboor en heimachine
De nieuwbouwdag is weer begonnen
We werden niet ontzien
Ook een boer aan het gieren
In het naast gelegen boeren oord
De stank naar ons gedreven
Zo werd ons geluk ineens verstoort
Reacties op dit gedicht
| marie-rose: | Zondag, mei 13, 2001 07:29 |
| de gezonde boerelucht, dat kan toch stinken? :):):) mooi zoals alle gedichten van jou. |
|
| Elly: | Dinsdag, mei 01, 2001 11:38 |
| Al die lawaaierige dingen die de stilte onaangenaam verdringen, waar kan een mens nog genieten zonder te worden gestoort, heel mooi in jouw gedicht verwoord. Knuffel Elly xxx |
|
| Elly: | Dinsdag, mei 01, 2001 11:34 |
| pramodah: | Dinsdag, mei 01, 2001 10:11 |
| dat noemen ze vooruitgang....een mooi gedicht......... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||