het maakt me bang
de woorden die je zei
het maakt me gelukkig
dat je zei

het maakt me bang
de angst waarmee ik leef
dat het ooit zal uitkomen
mijn geheim

het maakt me bang
dat ik leef met de angst
dat ook jij mij verlaten zult
zoals iedereen

het maakt me bang
dat je wegvliegt met een engel
me hier achterlaat
en ik hier zal zitten met mijn verdriet

het maakt me bang
de woorden die je zei
ik moest maar doorzetten
en niet te snel opgeven

het geeft me moed
die woorden te horen
maar ik ben zwak
ik kan het niet

het geeft me moed
om door te gaan
als jij mij vasthoud
en niet meer loslaat

het geeft me moed
dat ik erbij hoor
maar ondertussen ze me niet moeten

ik ben verdrietig
ik moet eerlijk zijn
maar zij
jou vrienden dan...

*soms is het moeilijk te begrijpen dat andere mensen het altijd beter weten en je het gevoel hebt dat je niet je eigen mening mag geven omdat een ander het daar dan niet mee eens is, of zich opgelaten voelt...eerlijkheid duurt het langst, maar soms is het vertrouwen weg...*