ik kan je het niet uitleggen
de pijn die zit in mijn hart
het verdriet wat ik meedraag
omdat ik iets gedaan heb
wat fout is
ik heb je laten gaan
heb afscheid van je genomen
maar je zit nog hier
in mijn hart
ik wou dat ik de tijd
terugdraaien kon
maar de tijd gaat door
zo ook mijn leven
het verdriet
de tranen die stromen
bang weer een fout te maken
niet geaccepteert worden
doet pijn
niet jezelf kunnen zijn
of mogen zijn
het word er ingeprent
jezelf te zijn
eerlijk te zijn en te vertrouwen
waarom vliegt alles dan weg
net een vogel
weg in de natuur
vrij en samen met de andere
niemand kan het antwoord geven
het zijn de woorden
die tekort schieten
aan mijn gevoel
ik kan het niet meer uitleggen
* ik weet niet wat het is, maar ik heb het nu zo moeilijk, maar kon ik maar uitleggen wat het is...acceptatie..*