staren
starend door het raam
kijkend
daarbuiten is het donker
zwart
er zoveel
en toch is er niets
een leegte
mijn gedachten ebben weg
ik denk aan niets
leeg
net als de wereld buiten mijn raam
maar vol
vol van angst, ellende en verdriet
verdriet en angst die me kwellen
die me kapot maken van binnen
het liefst zou ik het leven uit me laten vloeien
vloeien in kleine stromen
weg uit mijn lichaam
weg van deze wereld
maar er is mijn liefde
als een klein vlammetje in mij
mijn liefde voor mijn teddybeertje
onthoudt ik geef om je
zal je nooit uit mij kunnen wissen
kijkend
daarbuiten is het donker
zwart
er zoveel
en toch is er niets
een leegte
mijn gedachten ebben weg
ik denk aan niets
leeg
net als de wereld buiten mijn raam
maar vol
vol van angst, ellende en verdriet
verdriet en angst die me kwellen
die me kapot maken van binnen
het liefst zou ik het leven uit me laten vloeien
vloeien in kleine stromen
weg uit mijn lichaam
weg van deze wereld
maar er is mijn liefde
als een klein vlammetje in mij
mijn liefde voor mijn teddybeertje
onthoudt ik geef om je
zal je nooit uit mij kunnen wissen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mysterious | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||