Zinkend schip
Gif vloeit door mijn aders
Van de doornen van de roos
Het was al rozengeur en maneschijn
Toen ik onvoorwaardelijk voor je koos
Maar nu is alles anders
En is het zilver uit het zwart
Ik hoef geen scheldpartijen meer
Maar ik wil een nieuwe start
Op wat de toekomst brengen zal
Durf ik geen geld te wedden
Maar een ding ben ik zeker van
Een zinkend schip valt niet te redden
Reacties op dit gedicht
| joni heylens: | Maandag, mei 10, 2004 21:56 |
| Heel erg mooi Marten! En gelukkig fictie :) -xxx- Jonike |
|
| will hanssen: | Zaterdag, mei 08, 2004 14:53 |
| Heel mooi geschreven, Marten! Groetje, Will |
|
| Es: | Zaterdag, mei 08, 2004 08:42 |
| hm...gelukkig fictief....wel erg mooi! XXX Es |
|
| MayadeBij: | Zaterdag, mei 08, 2004 01:48 |
| Tsja.. ik ben geen schipper GodzijDank =:)}}) Noch schip, noch wal. Beetje ertussen in ofzo denk ik.. Slaap lekker, kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Marten | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||