Heim - W
De wijde weelde wereld
die ik je gisteren
wilde schenken,
vandaag slechts een dorp
onbewoond
door zwartgallig denken...
In de weelderige weide
is
het groengitsend gras
geërodeerd tot
een bemodderde weerspiegeling
van
de tijd toen het anders was...
Wat overblijft
van de akker,
waarop menig oogst ontsproot
is nu
een dorre druivelaar
die
zelfs bij lente
zijn wortels niet ontbloot
Toch heb ik heimwee,
vertaald in tuur en staar,
naar het beeld van het dorp
met de dorre druivelaar...
die ik je gisteren
wilde schenken,
vandaag slechts een dorp
onbewoond
door zwartgallig denken...
In de weelderige weide
is
het groengitsend gras
geërodeerd tot
een bemodderde weerspiegeling
van
de tijd toen het anders was...
Wat overblijft
van de akker,
waarop menig oogst ontsproot
is nu
een dorre druivelaar
die
zelfs bij lente
zijn wortels niet ontbloot
Toch heb ik heimwee,
vertaald in tuur en staar,
naar het beeld van het dorp
met de dorre druivelaar...
Reacties op dit gedicht
| julied: | Woensdag, mei 12, 2004 22:44 |
| ewel, van al de gedichtjes vind ik dit toch tschoonste... common factor doorheen al je gedichten is lik wel tverleden... mss kan je volgende werk wat meer toekomstgericht zijn, of mag men de artiest niet inspireren? cya julx | |
Over dit gedicht
| Auteur: sedrich | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||