Hij dronk sterren
Oude dekens onder vochtige bruggen
en een tandenborstel voor drie
tanden, dankbaar en deelsgezind
omarmde hij koude stenen,
sliep zo de winter door
en baadde in het vuil van anderen
met zijn pezige voeten
bungelend over de rand van het
mensenleven
Ik zag hem, ik ging
varen op een luxueuze boot
vol warmte en lichtjes
Hij dronk van de sterren en zong
de blote hemel toe, zijn ziel eenzaam
weerblinkend in het licht van zijn ogen
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Dinsdag, juli 26, 2005 18:34 |
| ow shit... en hier was jij dus 15... bewondering alom, want hoe jij schrijft... Blijven schrijven, je zal jezelf en anderen nog meer dan eens verbazen... P.S. ik moet het toch vragen...ken jij Jotie 't Hooft? |
|
| Tim Mooij: | Woensdag, november 03, 2004 18:31 |
| jij krijgt te weinig reacties ik heb zelden zulke immens goeie gedichten gelezen, en dat meen ik... yours in awe :) Tim |
|
| Oorlam: | Zondag, mei 09, 2004 20:06 |
| beeldig beeldend beeldvol beeld! mooi:-) | |
| ..Roosje..: | Zondag, mei 09, 2004 18:26 |
| Mooi seg! xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||