Mijn gedicht, mijn bestaan
Mijn gedichten spreken de waarheid
Ook al wordt mijn bestaan ontkent
In mijn epistels zal ik voortleven
Zelfs wanneer jij je van mij afwendt
Mijn woorden blijf ik geven
Mijn gedichten bewijzen dat ik leef
Zij erkennen mijn denken, mijn zijn
Eeuwig gelezen woorden is wat ik nastreef
Ik leef op iedere regel, op iedere lijn
Mijn gedichten zijn de wereld
De wereld, waarin ik mijn leven leid
Door allen gelezen, door velen onbegrepen
Al schrijvend reis ik door de tijd
Tijden van angst en verlies
Dagen van niet gehoord worden
Dit zijn mijn woorden, dit is waar ik voor kies
Mijn gedichten zullen tot eeuwigheid verworden
Ook al wordt mijn bestaan ontkent
In mijn epistels zal ik voortleven
Zelfs wanneer jij je van mij afwendt
Mijn woorden blijf ik geven
Mijn gedichten bewijzen dat ik leef
Zij erkennen mijn denken, mijn zijn
Eeuwig gelezen woorden is wat ik nastreef
Ik leef op iedere regel, op iedere lijn
Mijn gedichten zijn de wereld
De wereld, waarin ik mijn leven leid
Door allen gelezen, door velen onbegrepen
Al schrijvend reis ik door de tijd
Tijden van angst en verlies
Dagen van niet gehoord worden
Dit zijn mijn woorden, dit is waar ik voor kies
Mijn gedichten zullen tot eeuwigheid verworden
Reacties op dit gedicht
| Darkdevils-night: | Zondag, mei 09, 2004 22:55 |
| jah meis en zo is dat, en op deze mooie woorden en die prachtige gedichten mag je trots zijn.. en of jij leeft, deze woorden duiden daar des te meer op, mooi gedaan Liefs en knuffel Cora |
|
| Oorlam: | Zondag, mei 09, 2004 20:07 |
| & so it is (1,2,3,4 Caro gaat er voor!) |
|
| BloodElf: | Zondag, mei 09, 2004 19:45 |
| prachtig meisje... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Caroline van Geel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||