*alles kap0t*
*alles kap0t*
vragen teveel..
antwoorden die ik nooit kreeg..
alles wat ik altijd deel..
maar van binnen zo leeg..
zo kwetsbaar..
zo ontzettend labiel..
Leven te zwaar,
een kapotgemaakte ziel...
altijd strijden..
voor een beetje geluk..
ellende proberen te vermijden..
maar alles loopt telkens stuk..
pijn niet te verzachten..
voorgoed tranende ogen..
wat staat me nog te wachten?
Me hele leven keihard voorgelogen..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *silliej* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||