vriend(en)loos...
Waarom doe je dat toch steeds?
dan wel en dan niks laten horen.
Het lijkt of je het een leuk spelletje vind,
maar ik begin me eraan te storen.
Ik lijk soms wel blind en blijf volhouden,
je bent nog steeds speciaal voor mij.
We hadden het zooo gezellig en leuk,
maar nu krijg ik er steeds meer sh*t bij.
Ik hoop zo erg dat het goed zal komen,
dat je opeens van mening veranderd.
Dat wij weer vrienden kunnen zijn,
ondanks het speciaals dat jij nu hebt met een ander.
Want het lijkt of jij denkt nu alles te hebben,
en mij hoef je dus niet meer te spreken.
Maar echte goeie vrienden vind je niet snel,
als je maar weet dat ik je niet laat vallen ondanks die r*tstreken.
dan wel en dan niks laten horen.
Het lijkt of je het een leuk spelletje vind,
maar ik begin me eraan te storen.
Ik lijk soms wel blind en blijf volhouden,
je bent nog steeds speciaal voor mij.
We hadden het zooo gezellig en leuk,
maar nu krijg ik er steeds meer sh*t bij.
Ik hoop zo erg dat het goed zal komen,
dat je opeens van mening veranderd.
Dat wij weer vrienden kunnen zijn,
ondanks het speciaals dat jij nu hebt met een ander.
Want het lijkt of jij denkt nu alles te hebben,
en mij hoef je dus niet meer te spreken.
Maar echte goeie vrienden vind je niet snel,
als je maar weet dat ik je niet laat vallen ondanks die r*tstreken.
Reacties op dit gedicht
| *~*chantal*~*: | Dinsdag, mei 11, 2004 18:36 |
| hee wijffie.. Ik weet wat je voelt ma laat diegene ajb nie over je heen lopen.! Het lukt je wel.. meissie sterkte Kiss Channy |
|
| Luijkx: | Maandag, mei 10, 2004 17:44 |
| Maar je moet niet over je heen laten lopen! Ik herken het heel erg! Sterkte! Liefs, Laura |
|
Over dit gedicht
| Auteur: niesie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||