Je kunt geluk, lief meisje,
niet grijpen met je hand,
niet zetten in een lijstje,
niet binden in een band.
Je kunt het zelf niet maken,
van hout, van steen of zand,
niet breien en niet haken,
niet knippen uit de krant.
Je maakt het niet van aarde,
ook niet van gras of hooi,
en omdat je het niet maken kan,
is geluk zo mooi.
'T is een ongescheven liedje,
de vogels zingen het uit,
het woont in hoge hemelen,
en diep onder je huid.
****** Dit is een gedicht dat mijn opa voor me schreef,
toenik jong was***********