valt niet te behapstukken..
alsof de kracht ook maar zou luisteren
naar een woord van immense pijnen
zoals jouw denkwijze heeft bevestigd
dat geluk niet meer zal wegkwijnen
want het is er nimmer niet geweest
het leven valt niet te behapstukken
met deze hoogst inhoudloze rede
zal zonneschijn niet meer lukken
des te meer mijn kennisinhoud stijgt
de lusteloosheid loopt er altijd naast
zelfs in grootse rijen sociaal rijkdom
ben ik degene die er voorbij raast..
naar een woord van immense pijnen
zoals jouw denkwijze heeft bevestigd
dat geluk niet meer zal wegkwijnen
want het is er nimmer niet geweest
het leven valt niet te behapstukken
met deze hoogst inhoudloze rede
zal zonneschijn niet meer lukken
des te meer mijn kennisinhoud stijgt
de lusteloosheid loopt er altijd naast
zelfs in grootse rijen sociaal rijkdom
ben ik degene die er voorbij raast..
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Woensdag, mei 12, 2004 09:16 |
| gij komt er wel! aai, |
|
| de nifter: | Woensdag, mei 12, 2004 07:39 |
| oeh, oeh... van mij ook een knuffel!!! overigens komt deze rede mij geenszins voor als zijnde inhoudsloos dametje! |
|
| Ninandra: | Dinsdag, mei 11, 2004 22:45 |
| *knuffel voor mijn lieve meisje* | |
| tim balthazar: | Dinsdag, mei 11, 2004 20:08 |
| heel mooi je bent rijker in woorden alleszins ondanks de rijm lijken de woorden toch gegoten in het gedicht de rest kan ik niet weten ;-0 groetjes |
|
| xavion: | Dinsdag, mei 11, 2004 20:03 |
| Ik vermoed dat je rijker bent dan wat men als sociaal acht... Genoten gelezen... Lieve groet, XaVioN |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||